1. Silkimjúkt er sólskinsbrosið
silfurtært er daggarbað
en hvergi hafa hjörtun frosið
harðar en á þessum stað.
Sigurður Sigurðsson frá Arnarholti f.1879

2. Meðan sólin skæra skín
skreytir tinda hvíta
ó, ef hún mætti inn til mín
allra snöggvast líta. Valdimar Pétursson Sauðárkróki f. 1911

3. Vísa Valdimars rataði inn á fésbókina mína mánudagsmorguninn s.l., á Jónsmessudaginn þ. 24. júní, en vísa Sigurðar skálds og lyfsala frá Arnarholti, þessi sem byrjar stökuspjallið, bættist fljótlega við frá Elínu Árnadóttur f. 1950 fjasvinkonu vestur á Seltjarnarnesi. Vísan sú reynist mynda sterkt par með tindunum hvítu og sólinni skæru hjá Skagfirðingnum Valdimar. Vísa SS er ort á Þingvöllum þar sem gjálfrar í Drekkingarhyl og sagan logar af bergrisunum.

4. Sigurður er fæddur í Kaupmannahöfn haustið 1879 af danskri móður, Floru Concordia Jensen, en faðir hans var Sigurður Sigurðsson kennari við Lærða skólann, en lést þegar drengurinn var aðeins fárra ára. Sigurður ólst upp hjá Birni M. Ólsen, rektor í Reykjavík, stundaði nám við lærða skólann en hætti námi í 6. bekk. Síðan nam hann lyfjafræði en var sýsluskrifari í Arnarholti í Stafholtstungum á árunum 1906-12, en settist síðan að í Vestmanneyjum og skírði þar húsið sitt Arnarholt.
Kona hans var Anna Guðrún Pálsdóttir pr. á Hjaltabakka og Gaulverjabæ, giftust 1906 og eignuðust eina dóttur, Helgu.

5. Um skáldið Sig.Sig. skrifar Hannes Pétursson: „Sigurður var að vissu leyti tímamótamaður í íslenskri ljóðagerð, staðsettur mitt á milli nítjándu og tuttugustu aldar, hann veldur ekki aldahvörfum einn sér, en starfar sem skáld á þeim árum þegar skil verða í kveðskap landsmanna.“

6. Haukaberg

Hátt á bergi, 
hátt á bergi
haukur situr, sækir ekki í skjólin;
sundlar ei, þótt velji brattan stólinn.
Hræðist hvergi
hræðist hvergi!
Hans er eðli: einn og sér að fara –
ofan, frjáls og kaldur, niður stara.

Frjáls sem vindur,
frjáls sem vindur
flugið hækkar, dalar svo í sveigum
svelgir brjóstið loft í djúpum teygum.
Ekkert bindur
ekkert bindur
engin minning – maðkur, þröstur, rjúpa!
Máttugir eru þeir sem engu krjúpa. SS

7. Hannes segir: „Fullgilda túlkun hlýtur hér hetjudýrkun nýrómantískra skálda, aðdáun þeirra á einstaklingum sem fara sínar eigin götur, djarfir, frjálsir og óháðir vegum fjöldans ...

8. Nótt

Sefur sól hjá ægi
sígur höfgi yfir brá.
Einu ljúflingslagi
ljóðar fugl og aldan blá.
Þögla nótt, í þínum örmum
þar er rótt og hvíld í hörmum –
hvíldir öllum oss.

9. Ef –

Ef ég ætti að drekkja
öllu sem ég vil
þyrfti ég að þekkja
þúsund faðma hyl. –
Og ef ég ætti að skrifa
allt sem fann ég til
þyrfti ég lengi að lifa
lengur en ég vil. SS

10.  

1. Í dag er ég ríkur – í dag vil ég gefa ...

2. Í dag er ég snauður og á ekki eyri ...

3. Í dag er ég glaður – í dag vil ég syngja ...

4. Í dag er ég reiður – í dag vil ég brjóta ...

5. Í dag er ég gamall – í dag er ég þreyttur
drjúpi nú yfir tæmdum sjóð.
Hvar er nú skap og hnefinn steyttur?
Hvar er nú öll mín forna glóð?
Vertu sæll! Ég er sár
og mitt silfraða hár
í særokum litaðist hvítt fyrir ár. SS

11.  
Á Heimaslóð, höfuðvef í Vestmanneyjum segir:
„Sigurður var lyfsali í Vestmannaeyjum frá 1913-1931 en fluttist þá til Reykjavíkur og bjó þar til dauðadags. Hann var fyrsti lyfsali í Vestmannaeyjum og bjó hann að Arnarholti við Vestmanneyjabraut. Hann nefndi húsið Arnarholt en áður hét það Stakkahlíð.
Sigurður var einn af helstu hvatamönnum þess að Björgunarfélag Vestmanneyja var stofnað árið 1918. Sigurður var einn af máttarstólpum Björgunarfélagsins fyrstu ár þess og tók virkan þátt í starfi þess frá byrjun. Það var hann sem fór og keypti björgunarskip fyrir hönd félagsins og var skipið Þór fyrsta björgunar- og varðskip Íslendinga.“

12. Ljóð orti Sigurður þegar Gullfoss, fyrsta skip Eimskipafélagsins, kom til landsins 1915:

Heill og sæll úr hafi
heill þér fylgi jafna.
Vertu giftugjafi
gulls í milli stafna.
Sigldu sólarvegi
signdur drottins nafni
atals, djarft, að eigi
undir nafni kafnir.

13. Fyrirgefðu mér!
(Afmælisvísa til konu skáldsins)

Þú hefur prentað lífs míns letur
lukkufuglinn minn.
Ég mun vaka og sjá hvað setur –
syngja mig enn í barminn inn.
– – Einu sinni orti ég betur
á afmælisdaginn þinn.
Ég er gamalt tryggðatetur
og tóna betur næsta sinn
og ég skal leggja kinn við kinn
og kyssa þig meira seinna í vetur. SS

14. Lýkur svo spjallinu með stöku Sigurðar:

Lágt er þetta litla kot
léleg þykir stofan.
Héðan má þó hafa not
af himninum fyrir ofan. SS

Heimild og ítarefni:
Fjögur ljóðskáld – Hannes Pétursson gaf út Rv. 1957
Sig.Sig á Vestmanneyjavefnum Heimaslóð: https://heimaslod.is/index.php/Sigur%C3%B0ur_Sigur%C3%B0sson_(lyfsali)  

Ingi Heiðmar Jónsson